Nog een paar dagen en dan geef ik een dansdag met de titel: 'Ik hou echt van mezelf'. Zoals ik heb met elk thema dat ik kies, ga ik mezelf vragen stellen over wat nou echt de betekenis van het
thema is. Dan komen er automatisch vragen in me op. En vaak nooit meteen antwoorden.
Het grappige is dat de antwoorden, voor mij, ook bijna altijd komen tijdens de dag zelf. Alsof ik echt een doorgeefluik ben van de wijsheid die in de gekozen thema's besloten liggen.
Mooi is dat.
Maar als mens 'Lyan' soms ook wel lastig kan ik je vertellen.
Soms vliegt het me even aan. 'Wie ben ik om te denken te weten hier wat helders over te kunnen melden?'
Maar gelukkig zijn deze momenten maar heel kort en komen steeds minder frequent voor. Omdat ik het nu na negen jaar biodanza geven wel door heb hoe het werkt: ik blijk altijd precies te weten
welke nummers te kiezen, welke oefeningen te doen en wat te zeggen. Ik weet het gewoon wel.
Mooi is dat.
Ja het is echt heel mooi!
Want wat voor biodanza geven geldt, geldt, daar geloof ik in, niet alleen voor biodanza geven, maar ook voor de rest van het leven. En voor de rest van de mensen. Er is iets in ons wat veel groter en wijzer is dan onszelf. Als we daar in geloven, daar op vertrouwen, onszelf maar vaak genoeg laten weten dat dat echt zo is, dan doe je op ieder moment precies het goede.
De wijsheid van schrijven
Zo werkt het ook met schrijven, heb ik gemerkt.
Van te voren weet ik nooit precies wat ik ga schrijven. Kan ook niet, want ook dit gebeurt altijd in het moment.
Schrijven is voor mij een andere manier om antwoorden te krijgen.
Dus bij deze:
'Ik hou echt van mezelf', waar gaat dat over.
Vandaag, toen ik een beetje zat te mijmeren in mijn heerlijke, begin dit jaar bij Ikea gekochte Leunstoel compleet met voetenbankje, bedacht ik me dat 'houden ven mezelf' niet een status quo is. Het is een 'work in progress'. Ieder moment kun je er iets in doen, iets in beleven. Het kan zo zijn dat ik een minuut geleden iets deed of dacht wat niet blijk gaf van zelfliefde, maar een moment later kan ik wel van mezelf houden.
Er zijn zoveel manieren om van jezelf te houden. Om er voor te zorgen dat (weer) leeft in (zelf-)liefde.
En als je deze veel toepast, zul je veel liefde voor jezelf voelen.
'Houden van jezelf', is dus op zichzelf niet een activiteit, denk ik nu. Je kan er dus wel van alles in 'doen'.
Op wat voor manier kun je zoal van jezelf houden?
Even uit de losse pols, in willekeurige volgorde:
1. Accepteer dat je niet perfect ben, oftewel: omarm je imperfectionismes.
2. Wees trouw aan wat je voelt en durf hier expressie aan te geven.
3. Geef je grenzen aan, ga eerst voor jezelf ontdekken wat je grenzen zijn (in het moment)
4. Eet de voeding waarvan je weet dat die goed is voor jou
5. Slaap genoeg, zodat je uitgerust bent
6. Beweeg je lichaam zo vaak en zoveel als nodig is om je blij en fit te voelen
7. Neem zoveel tijd en rust als goed is voor jou
8. Als je alleen-tijd nodig heb: zorg dat je die hebt
9. Praat niet negatief over jezelf (en ook niet over anderen)
10. Kijk met compassie naar de mensen om je heen, dan voel je meteen ook compassie voor jezelf
11. Oordeel zo weinig mogelijk (over jezelf en over de wereld om je heen
12. Als je merkt dat er van binnen veel met je gebeurt (emoties, energie, gezondheids-issues) neem dan de tijd en ruimte die je nodig hebt om hier op een gezonde, liefdevolle manier mee om te gaan
13. Vergeef. Jezelf en anderen
14. Blijf in contact met je hart.
15.Blijf in contact met je hele lichaam en zeker met je buik en je voeten. (Zorg ook dat je warme voeten hebt)
16. (Glim)lach en grijp ieder moment aan om de slappe lach te krijgen
17. Ga iedere dag naar buiten, het liefst de natuur in
18. Gebruik je zintuigen meer
19. Deel met vrienden/vriendinnen. Deel open en luitster naar wat een ander met jou deelt. Voel de verbinding
20. Koop leuke kadootjes of activiteiten voor jezelf
21. Ontvang het moois, de liefde, de kadootjes die naar jou toekomen. Sla ze niet af
22. Maak een lijstje met waar je dankbaar voor bent
23. Erken jezelf voor je moed en je kwetsbaarheid
24. Voel liefde voor jezelf en laat dit gevoel van liefde groeien en omarm jezelf met deze liefde
25. Raak jezelf aan met jouw eigen liefdevolle handen
26. Zet een foto van jezelf op facebook
27. Neem jezelf en je gedachten en je emoties en het leven an sich niet te serieus
28. Zie hoe wonderbaarlijk het is dat jij bestaat en op deze wereld en in dit leven rond loopt
29. Dans en zing (of bespeel een muziekinstument)
30. Besteedt genoeg tijd aan creatief zijn
31. Let erop dat je zo weinig mogelijk 'ik moet' zegt
En denk nu niet dat je deze dingen allemaal moet doen om van jezelf te houden. Door er in het moment maar eentje te kiezen, heb je het doel al bereikt. Kortom: overvloed!!
(32. Denk in overvloed, niet in tekort)
Echt?
En wanneer hou je dan ECHT ECHT van jezelf?
Als je met jezelf afspreekt, gecommiteerd bent, jezelf belooft, om alle wijsheid die je in je hebt te gebruiken. Dat is echt houden van jezelf, zo voelt het nu voor mij.
En het andere ECHT houden van mezelf gaat over vertrouwen. Er op vertrouwen dat ik het wel weet. Ook al vergeet ik dat soms even. Echt houden van is mezelf vertrouwen.
En de laatste manier om ECHT van jezelf te houden: pas iets toe uit het bovenstaande lijstje van 1 t/m 32. Of iets anders wat je zelf hebt bedacht of gehoord of gelezen en waarvan je weet dat het goed voor je is.
Mail me even als je mee wilt doen aan de dansdag van aankomende zondag. Deze dag is geschikt voor mensen met biodanza-ervaring. lyanvdmeulen@gmail.com
En reacties op deze blog zijn van harte welkom!
Reactie schrijven
Mina (vrijdag, 16 februari 2018 21:49)
I believe that individual self-love is fundamental to the well-being of the human race. Yet most of us don't know how to really love ourselves. Why is that?
I wonder if the trouble starts at birth. It makes sense to me that human babies need to be carried around in a love bubble by their living, breathing, moving mother for as long as they want, and to be connected with nature in order to feel secure, relaxed and happy. Failing that, they experience fear, the bubble pops and (self) love starts to get lost.
Then we discover that growing up means abandoning our care free loving nature more and more so we may fit in to the man made world. Good emotional support is often lacking, so as children we lose self-connection and by the time we reach adulthood we don't know how to love ourselves. In fact our personality has split itself into multiple parts in order to cope. Some parts 'grow up' and some never do because conditions did not allow normal development. Usually there is a more or less unconscious conflict between at least some of the different personality aspects. They may even hate each other.
I think we need to become conscious of these conflicts so we can understand ourselves better, feel the self-empathy we need and begin to resolve the inner battles. Then true, lasting self-love can be experienced.
Much love to you,
Mina xxx