GEDICHTEN

Zo nu en dan schrijf ik een gedicht. Dat doe ik al van jongs af aan. Tijdens mijn studietijd op de Universiteit van Groningen zat ik in de redactie van een Poëzietijdschrift: Pennenstreken. Was leuk om te doen, gedichten lezen om te kijken wat we gingen publiceren en zo nu en dan werd er een gedicht van onszelf geplaatst (de redactieleden, dat 'voorrecht hadden we, gna gna)

Gedichten zijn een manier om expressie te geven aan wat ik voel.

Vaak gaan mijn gedichten over de Liefde en wat ik daarbij voel.

Poëzie geeft me de mogelijkheid om iets uit te drukken wat soms lastiger te verwoorden is in proza. Poëzie maakt het onzegbare soms wat zegbaarder.

Jezelf bloot geven in gedichten is een heerlijke vorm van Liefdesmoed.

Als je de gedichten wilt lezen: Boven deze tekst kun je ze afonderlijk aanklikken.

 

Dit is er een uit mijn studietijd. Ik weet 'm nog steeds uit mijn hoofd:

 

Zon, ze gaat slapen

 

Paars en roze en blauw

één groot schilderij

de kleuren op't pallet

zijn door elkaar gelopen.

De wind is even stil

houdt z'n adem in

kwetterende bekjes

fluittonende gesprekjes

De bomen steken zwart af

tegen de pastel

verstop je er niet achter 

ik zie je toch wel.